Even een blog die eens niet zozeer over mij gaat.....maar over mn zieke mannetjes.
Jens moest ik anderhalve week geleden met hoge koorts uit school halen. Deze koorts heeft zeker 6 (!) dagen aangehouden. De eerste zaterdag, toen hij s nachts zeker 40 gr koorts had is Milan met hem naar de hap geweest. Ze dachten aan keelontsteking of ontstoken amandelen. En gezien de thuissituatie (ik mag geen koorts krijgen) kreeg hij zware antibiotica kuur. Maar dit waren grote capsules....ÊÊn groot drama om die binnen te kruiden. Hij beet er eerst al drie stuk....hap weer gebeld we mochten capsules opensnijden en poeder in hap yoghurt doen. Maar spul was zo ontzettend smerig dat het drie keer per dag strijd was....De koorts moest na 48 uur zakken. Helaas na vier dagen nog steeds hoge koorts en inmiddels heel slap (want hij at ook niks) weer naar hap....was toch geen ontsteking maar n virus....pfff...oke. Uitzieken was enige remedie. Nou dat heeft even geduurd ...vandaag voor t eerst echt weer in goede doen. Maar wat wel te verwachten was....Lars werd ook ziek.....zelfde verhaal.....was inmiddels wel klaar met 1000 X per dag "mammmm" ik heb dorst, ik moet spugen, ik heb t warm, ik heb t koud....maar ja jongens kunnen er ook niks aan doen.
Gelukkig vandaag nog extra vrije dag van school dus nog even heel relaxed dagje....Ze liggen nu film te kijken. Klinkt misschien onaardig maar ben blij als ze morgen (alle drie) weer naar school gaan!! Even tijd voor mezelf en sint inkopen enz..
Gelukkig zijn Milan, lieke en ik nog "fit" ....afkloppen....klop klop...
Ik heb de afgelopen week wel erg last gehad van mn voetzolen en ontstoken teen (door de chemo pillen) maar moest noodgedwongen toch rustig aan doen met jongens thuis dus dat kwam soort goed uit. Voeten zijn nog wel erg gevoelig maar gaat wel iets beter. Rondje wandelen moet ik alleen niet doen. Even boodschappen of heen en weer naar school is wel even genoeg.
Gelukkig heb ik een lieve hulp die wekelijks het huis doet en een lieve schoonmoeder die de was doet, dat scheelt mij hoop traplopen, heel fijn!! Bedankt Laura en Jeanette!!
We genieten van de kleine dingen (gezellig met zn vijfjes bij de open haard Sinterklaas liedjes zingen en warme choco drinken.
Toch blijft ook weer zo'n sint intocht erg confronterend....normaal gesproken (gelukkig maar) sta je er totaal niet bij stil maar ik denk dan toch even ...zal er volgend jaar toch ook wel bij zijn.....maar goed dan slik ik maar weer even hard, en krijg ik gelukkig afleiding van mn lieve gezin!! We gaan er voor. De laatste twee klappen uitdelen en dan hopelijk weer rustig de draad oppakken! Zal best lastig worden de eerste maanden. De oncoloog zei ook, dan komt de mentale klap.....en maar weer vertrouwen zien te krijgen in mijn lijf...dusss we zijn er nog niet.
Maar blijven positief en gaan ervoor!! Ik moet toch minstens de respectabele leeftijd van mn lieve oude vadertje (86!!) gaan halen! Die genen heb ik natuurlijk ook!! đđ
Vergeet bijna te vertellen over het fijne familie weekend wat we hadden 10 november. Met t hele gezin vd Akker naar Landal Miggelenberg. Was heerlijk relaxed en super gezellig weekend. En zo fijn dat mn vader erbij was! Die was weken ervoor echt niet fit maar gelukkig kon hij er toch bij zijn. Daardoor nog meer van genoten!! Op naar volgend jaar dan gaan we gewoon weer met zn allen! đ
Zo dat was het weer voor nu. Tot de volgende blog. Iig 7 december dan ben ik weer aan de beurt.
Veel liefs, Marjolijn
Milan đ









Geen opmerkingen:
Een reactie posten