26 april 2017

Inmiddels ben ik een veertiger, zo dat klinkt…..ondanks de dubbele landing toch een fijne verjaardag gehad. Anders dan wat ik van te voren in m’n hoofd had, maar goed. Dat feestje komt op een ander moment!

’s Morgens werd ik wakker met de kids en Milan in bed.  Lieve knuffels, mooie knutsels en cadeaus gekregen! Na het ontbijt de kinderen naar school gebracht voor de Koningsspelen. In de ochtend kwamen mijn vriendinnen op de koffie en thee. Drie daarvan hadden heerlijke taarten gebakken! Het was een fijne en gezellige ochtend zo met z’n elven!

’s Middags heb ik even op bed gelegen en ’s avonds kwam de familie. Ook dat was erg gezellig!

Zaterdag had ik een mindere dag, een paar van m’n nagels nu echt slecht aan het worden, daar baal ik zo van en ik was zo ontzettend moe! Voor mijn gevoel was mijn verjaardag erg rustig verlopen en heb ik niet veel hoeven doen, maar toch blijkt dat nu dus meer energie te kosten. Die conclusie was voor mij erg confronterend! Voor mijn gevoel deed ik het al rustig aan en nam ik af en toe mijn rust. Maar het werd wel steeds duidelijker dat ik nog een stapje terug moest gaan doen…..want zo wilde ik me ook niet blijven voelen, zo moe, zo gefrustreerd en daardoor erg verdrietig. Ik voelde me schuldig naar Milan en de kinderen, omdat ik voor mijn gevoel veel aan het mopperen was en het niet op kon brengen om gezellig te zijn. Natuurlijk heeft Milan (de schat) me dat zoveel mogelijk uit mijn hoofd gepraat en gezegd dat ik me daar niet druk om moest maken. Dus we gaan toch wat meer hulp inschakelen en ik moet meer om hulp vragen! Inmiddels is het alweer woensdagavond in de eerste week van de meivakantie. Eerlijk gezegd zag ik voor het eerst een beetje op tegen de vakantie omdat ik dacht hoe ga ik dat doen met drie kids om mij heen? Maar de eerste dagen zijn we goed doorgekomen! De kids zijn alle drie een nachtje uit logeren geweest en vermaken zich thuis ook goed. Maar merk wel dat alles meer energie kost. Dus rustig aan is mijn motto voor de komende weken!