Zo daar ben ik weer eens.
Na mn laatste positieve bericht ben ik mij helaas minder goed gaan voelen. Het hoesten werd meer en ik werd benauwd. Terug naar longarts. De puf die ik eerder gekregen had helpt niet. De longarts wil verder kijken en ik krijg n bronchoscopie. Hier komt verder gelukkig niks geks uit behalve dan dat er dus flinke bestralibgsschade zit waar ik alleen maar meer last van krijg.
Momenteel ben ik zo benauwd dat traplopen of inspannen al lastig is. Super irritant natuurlijk en wel t laatste waar in op zit te wachten....wil VOORUIT niet achteruit....ik zit nu voorlopig aan een hoge dosering prednison in de hoop dat dat mn lijf de benodigde "reset" gaat geven. Ben nu drie weken onderweg en had wel al op wat verbetering gehoopt. Helaas. Kan wel 4-6 weken duren. Met zo'n hoge doseri g van die troep zou je denken dat merk je al wel....nog even geduld maar weer!! Dat afwachten daar worden we bijna goed in..😉
Gister had ik nacontrole bij de radioloog in het AVL. Daar staan ze gelukkig achter de plan van aanpak van Gouda en zeiden ook nog even geduld. Bij schade in deze mate heeft het echt "even" nodig. 1 op de 100 vrouwen krijgt deze klachten, hoera, bof ik even.
Nou hoop over paar weken toch echt verbetering te merken zodat we normaal de feestdagen kunnen gaan vieren en ons daarna kunnen gaan voorbereiden op het nieuwe huis eind januari! Dat kijken we allemaal zo naar uit!!
Liefs, Marjolijn